25 Ekim 2008
Kendimin peşindeyim.
Kendimin, yani hakikatin.
Hakikatimin.
Tüm güçlü ve zayıf taraflarımla kendimin.
Yoldaşsız bir yolda.
Tek kişilik bir yolda
Herkes gibi.
Yalınız.
Yürüyorsam düşe kalka, bil ki ısrarımdan.
Evet, kendimde ısrar ediyorum. Yolumda.
Israr etmek zorundayım.
O hâlde, sen ey çocuk, gülme, çaresizim.
Yaralıyım.
Kendimle aramdaki mesafeyi kapatmak
zorundayım. Büyüklerim gibi. Büyüklerin gibi. Efendimiz gibi.
Ölmek zorundayım. Bir an önce.
Hiç değilse, ölmeden önce.
* * *
Duydukların, bir yanlış anlamanın sonucu, yanlış
ve eksik bir anlayışın.
Başkalarının günahıyla aziz olamazsın der
Çehov.
Kendi re’yini
kullanacaksın demek ki.
Ve kendi rüyetine
dayanacaksın.
Güvenme o halde başkalarının düşlerine. Kendi
düşünle amel et, seni sana gösterebilecek bir düşle.
Kimbilir, belki de bir tek düşle.
Duymadın mı, önce mücahede, sonra müşahede buyurmuş Şeyh-i Ekber.
Kavga etmedikçe kendini tanıyamazsın. Kendini
karşına almadıkça.
Kendini, yani
tüm dünyayı.
Tevbe edebileceğin günahların varsa, ne mutlu
sana! Kendisinden dönebileceğin, vazgeçebileceğin, yaptığına pişman olacağın
günahların, ama senin günahların, sana mahsus günahların, yapamayacağını
zannettiklerin ama yaptıkların.
Tevbe etmek demek, ayağa kalkmak demek, her
düşüşünde yeniden kalkmak.
Düşüşlerin, yolda oluşunun alâmeti. Düşe
kalka yürüyüşünün. İnsan oluşunun.
Düşmekten korkmamalısın o hâlde. Korkacaksan,
ayağa kalkamamaktan kork!
Düşersen, ayağa kalkmaktan kaçınma! Düş, ama
her defasında yeniden kalk!
Günahların da senin, tevbelerin de.
Düşüşlerinle kemâle ereceksin, ve
günahlarından dönüşlerinle.
Noksanlarınla, eksiklerinle,
yetersizliklerinle âlemin kemâline katkıda bulunacaksın.
Noksan olmayaydın âlem noksan olurdu, senden,
senin eksiklerinden, noksanlarından, yetersizliklerinden mahrum kalırdı.
Düşmedikçe kalkamazsın.
Günah işlemedikçe tevbe edemezsin.
Sözün özü, bağışlamadıkça bağışlanamazsın.
Musil’in şu sözünü hatırla:
Herkesin, yaptığı işlerde masum
olduğu ikinci bir vatanı vardır.
Haklılaştırmadan, kendini temize çıkarmadan
içinde rahat edemeyeceğin yapma(cık) adaları boşver de sen, içinde yanmaktan
gocunmayacağın öz vatanında ikamet etmeyi sürdür. Cehenneminde. Kendi
ateşinde. Kendi günahların sebebiyle. Kendin için.
Masumiyet senin kârın değil.
Sen insansın!
Kimi zaman bir cîfeye dokunurmuş gibi
hissetsen de kendini, kendini kavrama çabasından aslâ vazgeçme!
Kendini bütünüyle kavramak zorundasın.
Bütünüyle, yani bütün günahlarınla.
Seni, hakkını verdiğin takdirde kemâle
erdirecek olan günahlarınla.
Hak ehline, işte insan dedirtecek
günahlarınla.
Takip et: @ducane
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder